Terug naar huis, de kermis is voorbij.

Dag lezers, wees welgekomen!  

Het is weer even geleden. Wees niet boos op mij, maar op die vele weken vakantie die een student verdient na het zware labeur van een geheel schooljaar.
Wat gebeurde er zoal?

Er was de roadtrip! Een korte samenvatting: Berlijn is super en ik ga er spoedig wederkeren, Polen is een bouwwerf en vrij eentalig Pools, Litouwen is vreselijk goedkoop en toch tracht de bevolking stijlvol door het leven te gaan, in Letland heerst de corruptie en het heeft één van de kleinste kathedralen die ik ooit zag (de Hasseltse bisschopskerk buiten beschouwing gelaten), Estland heeft dé beste peperschnaps en gaat politiek en sociaal een moeilijke toekomst tegemoet met de Russische minderheid aldaar, Finland blijkt tweetalig te zijn en tevens geen lid van de NATO, en tenslotte heeft Zweden procentueel inderdaad een knappere bevolking en ik moet toegeven: Stockholm is prachtig!

Nogmaals dank aan het ongelooflijk leuke gezelschap waarmee ik dit avontuur mocht beleven.
“We should turn professional!” *knipoog*

Het was de augustus van dat festival, Pukkelpop genaamd. Ik heb geweigerd erover te schrijven tot de storm wat bedaard was (letterlijk en figuurlijk). Het was een verschrikkelijke ervaring, ik was bang, enorm bang zelfs. Maar net zoals voor het gros van de bevolking, is het leven voor mij ook voortgegaan. Trouwens, het was een fantastische bedoening vooraleer de ramp zich voordeed. Dat er compensaties komen voor de gemiste optredens, lijkt me maar normaal. Neen, ik hoef geen € 155 terug gestort te zien op mijn bankrekening, maar wel een geste naar volgend jaar toe. Dat met de veronderstelling dat er volgend jaar weer gefeest wordt op de Kiewitse weide. Werd San Fransisco verlaten na de verwoestende aardbeving van 1906?

September, dat brengt ons bij de één week durende Tongerse Grote Kermis, die telkens start op de tweede zaterdag van de Herftsmaand, met als hoogtepunt dé Donderdagkermis, de officieuze feestdag van België's oudste stad. Wat een leute, wat een plezier! Frieten, smoutebollen, appelbeignets, suikerspin, nougat, morellenbier, trappisten, loempia’s, hamburgers en karakollen waren me niet vreemd; mijn hele voedsel piramide bestond er waarlijk uit! Vandaar dat ik nu hevig aan’t fietsen ben geslagen, veelal vergezeld door een partijtje wortels om op te peuzelen langs de kant van de weg. Mmm (écht waar, wortels zijn lekker hoor)

Last but not least: de rust doorheen heel de zomer! De tijd die benut werd ter kalmeren van lichaam en geest. De voorbije weken brachten vele hersenspinsels en stof tot nadenken. Het gevolg?
Het aantal ‘speciale’ sms’en in de inbox werd gehalveerd. Hoe speciaal blijft een boodschap na een tijd?
Spullen werden opgeruimd. Materiële herinneringen blijven maar leuk zolang de eraan gekoppelde gebeurtenissen uitsteken boven de rest van het dagdagelijkse.
De msn en facebook vriendenlijsten werden grondig onder handen genomen, evenals de privacy instellingen. Indien u dat nog nooit deed, wordt het hoog tijd!
Stroomlijnen doet goed. Dingen loslaten is soms moeilijk, maar niet alles wat men loslaat, was daarom bij gevolg een last of overbodigheid. Eerder een schim uit het verleden, een schaduw. Schaduwen horen achter zich te liggen wen men naar zijn of haar lichtpunt toegaat. Zo neen, klopt er iets niet en moet men zich afvragen of de richting die men uitgaat nog strookt met degene die men wil uitgaan.

Tot slot, werd de kennissenkring uitgebreid. Laten we hopen dat de geplante kiemen uitgroeien tot mooie dingen. (Een combinatie van fauna en flora, straf eh?!)

Ja, wat een leuke zomer!
Maar nu terug naar kot, de kermis is voorbij.