Vaderdag en de examenbaard

Verleden zondag, vaderdag, net zoals elke tweede junizondag van de voorbije decennia. Mijn thuisstad barstte van de geluidsgolven, een muziekfestival. En massa’s volk! Ja, het is leuk vertoeven in een levendige  omgeving. Zeker tijdens het blokken, een periode waarin aangename afleidingen een meerwaarde zijn.

U kan het al raden, wekenlang studeren doe ik liever in mijn heimat. Het woord ‘thuis’ neem ik steeds minder in de mond, maar toch blijf ik het daar beschouwen als een toevluchtsoord. Het oude bed, de groene hof vol bloemen en de hoge deuren waarvan men vergat dat ze kraakten bij het openen. O die nostalgie! Een geborgenheid zonder zorgen, de examens buiten beschouwing gelaten… Ook leuk is terug zijn eigen (weinige) post te mogen ontvangen. Veelal reclame voor elektronische apparatuur met betrekking tot de toen opkomende commerciële feestdag.

Een prikkelend neveneffect van wekenlang studeren is de examenbaard, een fenomeen dat wel vaker voorkomt bij de (vooral mannelijke) student. Het toeval wil dat mijn trimapparaat al weken tegensputterde. Nuja ‘mijn’; het is een left-over van mijn vader; en aangezien ik ben opgevoed in de geest van ‘Is het nog niet opgebruikt, dan kunt ge nog verder’, kon ik dus nog verder. Tot nu! Het arme ding had het begeven, tijd voor vervanging.

“Wat mag het zijn?”, vroeg de winkeldochter. “Iets om me mee te scheren”, antwoordde ik naïef.  Na veel  gehakketak over sterktes, merken en kleuren kwamen we uit bij een ‘cruzer’, and it’s quite a contraption indeed, might I say! Al die hulpstukken, al die standen, wat een lader. “Dat machien werkt ook onder water, voor als wanneer ge u wast”, voegde ze er nog aan toe; het plaatselijke dialect durft soms nog doorschemeren. Een aangename korting ter ere van de vaderviering overtuigde me dan ook tot de aankoop ervan.

Maar toen, “Hoe moet ik dat gebruiken madame?” (ik ben een beleefde jongeheer). “Ja jong, daar ken ik niks van. Lees het boekske eens, of vraag het aan uwe pa”, was het harde maar vriendelijk bedoelde antwoord. Hoe kon zij weten dat hij een goede 5 jaar geleden klaarstond om me in te wijden is de kunst van het scheren. Ik had er toen geen tijd voor; Sims 2 was net iets belangrijker, ziet u. Een paar weken later zat de leerling zonder leraar.

14 juni 1950, zijn geboortedag. Vandaag, mijn vaderdag.
Laten we het vieren met een eerste, zij het geïmproviseerde, elektrische scheerbeurt!